Στις 2 Δεκεμβρίου 1963 καθελκύστηκε στα ναυπηγεία Κούρε της Ιαπωνίας το δεξαμενόπλοιο «Σταύρος Γ. Λιβανός». Το συγκεκριμένο πλοίο χαρακτηρίστηκε εκείνη την περίοδο ως «υπερκολοσσός» και διέθετε χωρητικότητα 68.000 dwt. Το νεότευκτο πλοίο έλαβε την εν λόγω ονομασία προς τιμήν του Σταύρου Γ. Λιβανού, ο οποίος, λίγους μήνες πριν, στις 28 Μαΐου 1963, είχε φύγει αιφνίδια από τη ζωή.
Τα Ναυτικά Χρονικά, στο τεύχος της 15ης Δεκεμβρίου 1963, προχώρησαν σε ένα δισέλιδο αφιέρωμα, παρουσιάζοντας το «Σταύρος Γ. Λιβανός» και καταγράφοντας πληροφορίες για την τελετή καθέλκυσής του.
Το νεότευκτο δεξαμενόπλοιο του Οίκου Σ. Γ. Λιβανού είχε υπηρεσιακή ταχύτητα 16 μιλίων, ολικό μήκος 248 μ. και πλάτος 37,2 μ. Οι δεξαμενές του πλοίου ήταν ικανές να μεταφέρουν φορτίο 91.500 κυβικών μέτρων, με τις τέσσερις αντλίες του να αγγίζουν την ωριαία απόδοση των 2.000 κυβικών μέτρων. Παράλληλα, η καθέλκυση του πλοίου έπειτα από τέσσερις μήνες κατασκευής αποτελούσε σχετικό ρεκόρ εκείνη την εποχή για ένα πλοίο αυτού του όγκου. Σημειώνεται πως η τοποθέτηση της τρόπιδος, που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη των εργασιών ναυπήγησης, πραγματοποιήθηκε στις 22 Αυγούστου 1963. Υπολογιζόταν ότι η ολοκλήρωση της ναυπήγησης του πλοίου και η τελική παράδοσή του στην πλοιοκτήτρια εταιρεία θα γινόταν τον Απρίλιο του 1964.
Σύμφωνα με το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών, τα ναυπηγεία Κούρε αποτελούσαν παραδοσιακά τα ναυπηγεία του Πολεμικού Ναυτικού της Ιαπωνίας. Μεταπολεμικώς, έμελλε να υλοποιήσουν το ευρύτατο ναυπηγικό πρόγραμμα του Αμερικανού εφοπλιστή Daniel K. Ludwig. Για λογαριασμό του κατασκεύασαν τα μεγαλύτερα μέχρι τότε δεξαμενόπλοια, χωρητικότητας 106.000 dwt, γεγονός που προσέδωσε στο εργατοτεχνικό προσωπικό των ναυπηγείων Κούρε την τεχνογνωσία και την εξειδίκευση για κατασκευή ευμεγέθων πλοίων μεταφοράς πετρελαίου.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η συγκεκριμένη ναυπήγηση ήταν η πρώτη από μια σειρά τριών αδελφών τάνκερ των 68.500 dwt. Το συμβόλαιο μεταξύ του ιαπωνικού ναυπηγείου και του Οίκου Σ. Γ. Λιβανού είχε υπογράψει ο Σταύρος Γ. Λιβανός στη Νίκαια της Γαλλίας. Το γεγονός αυτό αποδεικνύει την οξυδέρκεια που χαρακτήριζε τον αείμνηστο Έλληνα πλοιοκτήτη, ο οποίος, μετά την ολοκλήρωση του ναυπηγικού του προγράμματος στη Γιουγκοσλαβία, αποφάσισε ότι το επόμενο βήμα για την επέκταση του στόλου του βρισκόταν στην Ιαπωνία.
Ανάδοχος του πλοίου ήταν η κόρη του Σταύρου Λιβανού, Ευγενία, η οποία είχε ταξιδέψει για πρώτη φορά στην Ιαπωνία για την τελετή καθέλκυσης. Όπως ανέφερε κατά τη διάρκεια της τελετής: «Πρόκειται περί της πρώτης επισκέψεώς μου εις Ιαπωνίαν και πρέπει να ομολογήσω ότι όλα όσα ήκουσα διά τις ομορφιές της και διά την καλοσύνην και ευγένειαν του λαού της, δεν είναι υπερβολαί. Διακαής πόθος μου είναι να επιστρέψω το ταχύτερον εις την χώραν σας και ελπίζω ιδιαιτέρως εδώ εις το Κούρε». Ο αδελφός της, Γεώργιος Σ. Λιβανός, ευρισκόμενος πλέον στο τιμόνι της S. Livanos, ανέφερε, φανερά συγκινημένος, πως η συγκεκριμένη καθέλκυση, τόσο γι’ αυτόν όσο και για την αδελφή του, θα έμενε ανεξίτηλα χαραγμένη στην καρδιά τους, διότι «το πλοίο αυτό έλαβε το όνομα του πατρός μας, που ειργάσθη σκληρώς διά την ίδρυσιν και ανάπτυξιν της εταιρίας μας».
Στην τελετή καθέλκυσης, για την οποία το «Σταύρος Γ. Λιβανός» ήταν «καταστόλιστον», σύμφωνα με τα ιαπωνικά έθιμα, παρευρέθησαν πλήθος σημαντικών προσωπικοτήτων από τον χώρο της διεθνούς ναυτιλιακής κοινότητας. Αξιοπρόσεκτο είναι το γεγονός ότι, εκτός από πλοιάρχους και μηχανικούς του Οίκου Σ. Γ. Λιβανού, το «παρών» έδωσαν επίσης αξιωματικοί από άλλα πλοία του ελληνόκτητου στόλου: του «Corinthos», νεότευκτου ιαπωνικής ναυπήγησης του Οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή, του «Olympic Laurel» του Οίκου Ωνάση, που βρισκόταν υπό μετασκευή, αλλά και του «Anthas» του Οίκου Αφών Βλασσόπουλου, το οποίο επισκευαζόταν στα ναυπηγεία Κούρε. Η έντονη ελληνική παρουσία στη Χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου είναι ενδεικτική της εξαιρετικά σημαντικής ναυπηγικής αλλά και επισκευαστικής δραστηριότητας των ελληνικών εφοπλιστικών οίκων στην Ιαπωνία εκείνη την περίοδο.
Το «Σταύρος Γ. Λιβανός» αποτέλεσε ένα πλοίο-σύμβολο για την S. Livanos, καθώς από το 1963 και έπειτα ταξίδεψε στις θάλασσες και στους ωκεανούς της Γης φέροντας το όνομα του ιδρυτή της εταιρείας. Μπορεί να υποστηριχθεί ότι, με την καθέλκυση του συγκεκριμένου πλοίου αλλά και τη μετέπειτα πορεία της εταιρείας στους κόλπους του διεθνούς ναυτιλιακού επιχειρείν, η επόμενη γενιά του Οίκου Σ. Γ. Λιβανού προχώρησε σταθερά προς την ευόδωση της επιχειρηματικής στρατηγικής του Σταύρου Λιβανού. Ο Έλληνας πλοιοκτήτης, που αποτέλεσε πρότυπο για πολλά μέλη της ελληνικής ναυτιλιακής κοινότητας, πάντοτε επιθυμούσε την επέκταση αλλά και την ανανέωση του στόλου του με τα πιο σύγχρονα πλοία που είχε να προσφέρει η παγκόσμια ναυπηγική βιομηχανία.
Το μοντέλο του δεξαμενόπλοιου «Σταύρος Γ. Λιβανός» φιλοξενήθηκε στην έκθεση Maru: Greeks in the Shipyards of Japan έπειτα από ευγενική παραχώρηση της Sun Enterprises Ltd.
Μπορείτε να διαβάσετε το αφιέρωμα των Ναυτικών Χρονικών στην καθέλκυση του «Σταύρος Γ. Λιβανός» εδώ.
Η ψηφιοποίηση του αρχείου των τευχών από το 1931 έως το 1983 είναι μια ευγενική χορηγία του Ιδρύματος Ευγενίδου, στη μνήμη της Μαριάνθης Σίμου.
