Δεκαετία 1960

Η «χρυσή δεκαετία» της Ελληνικής Ναυτιλίας

Η δεκαετία του 1960 είναι η δεκαετία του επαναπατρισμού, με πανηγυρικούς εορτασμούς για την εγγραφή του χιλιοστού πλοίου στο ελληνικό νηολόγιο. Οι Έλληνες πλοιοκτήτες συνεχίζουν δυναμικά το ναυπηγικό τους έργο, επιχειρώντας την επέκταση και ανανέωση του στόλου τους για να αντιμετωπίσουν τον διεθνή ανταγωνισμό, που επέστρεψε έντονος μετά τη ναυτιλιακή κρίση των τελών της δεκαετίας του 1960. Στα μέσα της δεκαετίας του 1960 η αύξηση της ελληνικής χωρητικότητας θα φέρει τον ελληνόκτητο στόλο στην δεύτερη θέση, πίσω μόνο από την βρετανικό. Η ναυτιλιακή πολιτική του ελληνικού κράτους ενίσχυσε περαιτέρω το κύμα επιστροφής πλοίων στην ελληνική σημαία, ενώ ο Πειραιάς αρχίζει να εξελίσσεται σε ένα από τα μεγαλύτερα ναυτιλιακά κέντρα του κόσμου.

Το bulk carrier «Captain John L.», χωρητικότητας 20.000 dw. Το πλοίο κατασκευάστηκε στα ιαπωνικά ναυπηγεία Nippon Kokan για λογαριασμό του Οίκου Ιωάν. Γ. Π. Λιβανού. Καθελκύστηκε στις 14 Ιανουαρίου 1961 με ανάδοχο την Ειρήνη Γ. Λιβανού και ύψωσε την ελληνική σημαία. Ήταν ένα ντιζελοκίνητο πλοίο με υπηρεσιακή ταχύτητα 16,3 μιλίων. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 617/376, 15 Φεβρουαρίου 1961]

Το δεξαμενόπλοιο «Σταύρος Γ. Λιβανός» κατά τον δοκιμαστικό του πλου. Παραδόθηκε στον Οίκο Λιβανού στις 29 Μαρτίου 1964 από τα ναυπηγεία Κούρε της Ιαπωνίας. Η χωρητικότητά του ήταν 68.500 dwt, ενώ η υπηρεσιακή του ταχύτητα έφτανε τα 16 μίλια. Η ναυπήγησή του ολοκληρώθηκε εντός επτά μηνών. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 693/452, 15 Απριλίου 1964]

Το bulk carrier «Λύρικ», με βολβοειδή πλώρη, καθελκύστηκε από τα ναυπηγεία Ishikawajima-Harima της Ιαπωνίας. Η χωρητικότητά του έφτανε τους 45.000 dwt και ανήκε σε εταιρεία υπό την διαχείριση του Κώστα Μιχ. Λεμού. Το μήκος του ήταν 230,3 το πλάτος του 30,18 και το ύψος του 17,20 μέτρα. Η ταχύτητά του έφτανε τα 16,5 μίλια, ενώ η ακτίνα δράσης του τα 25.000 ναυτικά μίλια. Διέθετε πλήρωμα 56 ανδρών. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 694/453, 1 Μαΐου 1964]

Το bulk carrier «Απολλωνία» παραδόθηκε στις 29 Μαΐου 1961 στον Οίκο Ν. Ι. Γουλανδρή Ltd., από τα ιαπωνικά ναυπηγεία Ishikawajima – Harima Heavy Industries. Η χωρητικότητά του έφτανε τους 15.500 dwt. Είχε μήκος 154 και πλάτος 20 μέτρα , ενώ είχε υψώσει την ελληνική σημαία. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 626/385, 1 Ιουλίου 1961]

Το super tanker «Περσέπολις» καθελκύστηκε στις 8 Ιουνίου 1963 από τα ιαπωνικά ναυπηγεία Kure, για λογαριασμό της εταιρείας «Μαρνάτο» του Οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή. Η χωρητικότητά του άγγιζε τους 53.000 dwt, με μήκος 230, πλάτος 32,3 και ύψος 15,8 μέτρα. Ανάδοχοι του πλοίου ήταν οι δύο κόρες του Ιάπωνα πρωθυπουργού, Ικέντα [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 676/435, 1 Αυγούστου 1963]

Το bulk carrier «Καπετάν – Γεωργής», χωρητικότητας 28.000 dwt, είχε ναυπηγηθεί στα σκωτσέζικα ναυπηγεία Scotts Shipbuilding and Engineering Company Limited, στο Γκρίνοκ και ανήκε στον Στρατή Ανδρεάδη. Ήταν το μεγαλύτερο έως τότε πλοίο που είχε κατασκευαστεί στα σκωτσέζικα ναυπηγεία. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 669/428, 15 Απριλίου 1963]

«Νικόλας Ι. Γουλανδρής»: το πρώτο ελληνικό δεξαμενόπλοιο μαμούθ, χωρητικότητας 192.800 τόνων dw. Πρώτος πλοίαρχος ήταν ο Ιωάννης Καρασταμάτης ενώ το πλήρωμά του –αμιγώς ελληνικό- αριθμούσε 47 άνδρες. Το πλοίο είχε ολικό μήκος 303 μέτρα , πλάτος 48,16, ύψος 24 και έμφορτο βύθισμα 18,49 μέτρα και κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία της Χιτάτσι στην Οζάκα της Ιαπωνίας. Η υπηρεσιακή ταχύτητα του πλοίου έφτανε τους 15,5 κόμβους. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 802/569, 1 Νοεμβρίου 1968]

Στις 7 Μαρτίου 1962 καθελκύστηκε από σκωτσέζικα ναυπηγεία το φορτηγό πλοίο «Margo», χωρητικότητας 13.000 τόνων d.w. Το «Margo» υπήρξε το δέκατο κατά σειρά πλοίο του Ν. Ευσταθίου, το οποίο ναυπηγήθηκε μετά τη λήξη του Β’ Παγκόσμιου Πολέμου. Στην εικόνα παρουσιάζεται το νεότευκτο φορτηγό καθώς και η ανάδοχος του πλοίου Μαριέττα Ευσταθίου. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 645/404, 15 Απριλίου 1962]

Την άνοιξη του 1962 παρελήφθη από τον Οίκο Φαφαλιού το φορτηγό πλοίο «Μαρία». Η χωρητικότητα του νεότευκτου πλοίου ήταν 13.665 τόνοι d.w. και κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία του Weser στην Γερμανία. Το μήκος του πλοίου ήταν 153,9 μέτρα, το πλάτος 18,6 και βύθισμα 8,8 μέτρα. Η υπηρεσιακή ταχύτητα του πλοίου, που έφερε στην τσιμινιέρα του το χαρακτηριστικό γράμμα «Φ», έφτανε τα 15 μίλια. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 647/406, 15 Μαΐου 1962]

Το δηζελοκίνητο φορτηγό «Καπετάν Νικόλας», ανήκε στην εταιρεία «Acme», υπό την διαχείριση του Χαρ. Ν. Πατέρα. Είχε κατασκευαστεί στα (τότε) γιουγκοσλαβικά ναυπηγεία της Ριέκας και παραδόθηκε στην εταιρεία στις 7 Μαρτίου 1960. Το φορτηγό είχε υψώσει την ελληνική σημαία. Είχε χωρητικότητα 13.000 dwt, μήκος 153 μέτρα και η υπηρεσιακή του ταχύτητα έφτανε τα 15 μίλια. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 598/357, 1 Μαΐου 1960]

Το bulk carrier «Λακωνία», υπό την διαχείριση του Οίκου Ν. Ι. Γουλανδρή, είχε ναυπηγηθεί στην Ιαπωνία, είχε νηολογηθεί στην Άνδρο και είχε υψώσει την ελληνική σημαία. Η χωρητικότητά του έφτανε τους 21.000 dwt, ενώ ανέπτυσσε ταχύτητα 16,25 μιλίων. Το μήκος του bulk carrier έφτανε τα 177 μέτρα, το πλάτος τα 23, το ύψος τα 13 και το βύθισμά του τα 9 μέτρα. [Ναυτικά Χρονικά, αρ. 596/355, 1 Απριλίου 1960]